De jaarlijkse gedachtenis van de Heilige Katherina werd met vreugde geëerd door de parochie in de hoofdstad van Nederland, die gewijd is aan dezelfde Grootmartelares.

De historische orthodoxe parochie van Amsterdam werd halverwege de 17de eeuw gesticht door handelaars van Smyrna en Klein-Azië, die zich in het gebied vestigden. Na een onderbreking in haar bestaan werd ze in de afgelopen jaren gereactiveerd en sinds september 2016 wordt de Goddelijke Liturgie gevierd in kerk dat voor de parochie werd aangekocht.

Deze kerk van de Heilige Katherina bevindt zich in een mooie en charmante buitenwijk van Amsterdam en is de trots van het Aartsbisdom, dat zich met de hulp van de Heilige inzet voor de afbetaling en de voltooiing van de herstellingswerken.

Op zaterdag 25 november 2018 werden de Metten en de Goddelijke Liturgie gevierd, voorgegaan door de Metropoliet van België en Exarch van Nederland en Luxemburg, Monseigneur Athenagoras, die voor de gelegenheid bijgestaan werd door priesters uit de overige parochies van Nederland.

De hymnen van de viering werden met Byzantijnse verhevenheid uitgevoerd door de voorzangers van de parochie, alsook door voorzangers afkomstig uit België en Duitsland, zingend in het Grieks en het Nederlands.

Het goddelijke woord verkondigd door Metropoliet Athenagoras verwees naar het leven en de marteldood van de Grootmartelaar Katherina en naar hoe het onwankelbare geloof van de Heilige een gezond voorbeeld vormt voor de hedendaagse mens.

“De Heilige Katherina is een voorbeeld voor onze jongeren vandaag. Zij hield van kennis en onderwijs, was begiftigd met alle goede dingen van God, maar bleef standvastig in haar geloof in Christus, ondanks de uitdagingen en moeilijkheden die zij meemaakte in de jaren dat zij leefde“, benadrukte Zijne Eminentie onder andere.

Na de afloop van de Goddelijke Liturgie volgde een rijkelijke receptie in de aangrenzende parochiezaal, waar in een familiale sfeer en onder begeleid van traditionele instrumenten traditionele liederen uit Griekenland werden opgeluisterd.

Op 5 november 2017 ging Zijne Eminentie Metropoliet Athenagoras van België en Exarch van Nederland en Luxemburg voor in de viering van de Goddelijke Liturgie in de schoot van de pas opgerichte Parochie van Apostel Jacobus de Meerdere en de Heilige Paraskeva in Den Haag. Hij was omringd van Aartspriester Willibrord van Ulft en Diaken Barnabas Genbrugge. De Liturgie werd gevierd in de zolder kapel van de Oud-Katholieke Kerk in hartje Den Haag.

Pas enkele dagen voordien werd in de schoot van het Orthodox Aartsbisdom van België en Exarchaat van Nederland en Luxemburg een nieuwe Parochie opgericht voor de noden van een kleine groep orthodoxe christenen die in deze stad en regio wonen. Dit gebeurde nadat Vader Willibrord officieel overgedragen werd van het Exarchaat van de Parochies van Russische traditie in West-Europa (eveneens behorende tot het Oecumenisch Patriarchaat). De gelovigen zijn Vader Willibrord gevolgd en maken nu deel uit van de nieuwe Parochie. Het gaat om een kleine groep orthodoxe christenen van diverse afkomst. Maar vergeten wij de bemoedigende woorden van de Heer Jezus niet: ‘Vrees niet, kleine kudde’. In deze tijd hebben wij die woorden meer dan ooit nodig, als een riem onder het hart. De volgelingen van Jezus waren inderdaad maar een kleine kudde. Na een korte periode van begeestering, lezen wij in het evangelie, dat veel leerlingen Hem verlieten. Jezus moet dat heel erg gevonden hebben; zijn volksgenoten hielden hun hart gesloten voor de Blijde Boodschap en verwachtten van Hem alleen brood en wonderen. Daartoe had zijn Vader Hem niet gezonden en Hij vertrouwt meer op Hem dan op de sympathie van de mensen. Van zijn apostelen verlangde Hij hetzelfde. Het vertrouwen in zijn Vader wilde Jezus zijn apostelen meegeven: “Wees niet bang, kleine kudde, het heeft uw Vader behaagd u het Koninkrijk te schenken.” Het Rijk Gods is een gave van God en niemand zal God kunnen beletten de mensen aan zijn Rijk deelachtig te maken. Dit Rijk zal in de tijd moeten groeien als een mostaardzaadje. Het zal getekend zijn door zwakheid en zondigheid van de mensen, maar het zal toch toekomst hebben en op het einde der tijden door God voltooid worden. 

Na de Goddelijke Liturgie was er Agape, waarbij de gelovigen en de Metropoliet met elkaar kennis maakten en uitvoerig in overleg gingen. Metropoliet Athenagoras, en met hem het Orthodox Aartsbisdom, heet Vader Willibrord en zijn kleine kudde van ganser harte welkom.

De keuze van de patroonheiligen is als volgt te verklaren. Enerzijds is Apostel Jacobus de Meerdere – één van de zonen van Zebedeus – de patroonheilige van de stad Den Haag. Anderzijds is de Heilige Paravkeva, een Griekse heilige uit Epivates (Thracië, niet zo ver van Constantinopel) die leefde in de 11de eeuw, zeer geliefd door de kleine groep gelovigen! Ze was van adelijke afkomst. Haar vrome ouders hebben haar als kind de woorden van het Heilig Evangelie onderwezen, nl. dat iedereen die de Heer wil volgen, alles moet opgeven om hem tevoren te volgen. Toen haar ouders stierven, gaf ze de wereld op voor de ‘woestijn’, terwijl ze qua leeftijd nog jong was. Eerst wijdde zij haar leven volledig aan God door gebed en vasten. Vervolgens ondernam ze een ascetische strijd in de woestijn van Jordanië. Ze is vooral geliefd bij de orthodoxe christenen in Servië, Roemenië, Moldavië en Bulgarije. In 1641 werden haar relikwieën geschonken aan de Prins van Moldavië, Vasile Lupu, als erkenning voor zijn steun aan het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel.